کوشال پاریخ؛ میتش پتال؛ شالین شاه؛ اکرش پتال
چکیده
خلاصهپیشزمینه: با وجود مطالعات متعددی که در سالهای متمادی انجام شدهاست، اما همچنان روش بهینهای برای ترمیم شکستگیهای درون مفصلی پاشنهی پا وجود ندارد. هدف این مقاله مقایسهی خروجی ها و نتایج درمانهای جراحی و غیرجراحی برای شکستگیهای جابجا شدهی درون مفصلی پاشنهی پا در طول یک سال است. روش: مطالعهی حاضر از نوع آیندهنگر ...
بیشتر
خلاصهپیشزمینه: با وجود مطالعات متعددی که در سالهای متمادی انجام شدهاست، اما همچنان روش بهینهای برای ترمیم شکستگیهای درون مفصلی پاشنهی پا وجود ندارد. هدف این مقاله مقایسهی خروجی ها و نتایج درمانهای جراحی و غیرجراحی برای شکستگیهای جابجا شدهی درون مفصلی پاشنهی پا در طول یک سال است. روش: مطالعهی حاضر از نوع آیندهنگر بوده و به مدت دو سال (2018-2017) در بیمارستان عالی مراقبتهای ویژه در شهر سورات واقع در ایالت گوجارات هندوستان صورت گرفته است. در این مدت، از بین 49 شکستگی، 25 عدد به صورت غیر جراحی و 24 عدد (11 نفر با روش جراحی باز ORIF و 13 نفر هم با روش جراحی با حداقل تهاجم MIS) نیز به صورت جراحی ترمیم شدهاند. نتایج با استفاده از سیستم امتیازدهی AOFAS تصاویر رادیوگرافی نیز به مدت یک سال پس از جراحت ثبت شدند. اجرای این مقایسه نیز با استفاده از روش ANOVA صورت گرفت.نتایج: در سه ماه ابتدایی درمان، روش جراحی ترمیم شکستگی درون مفصلی پاشنهی پا نتایج به مراتب بهتری (رضایت 95درصدی) را نسبت به روش غیرجراحی داشته است. در حالی که در ماههای بین 6 تا 12، تفاوت محسوسی بین دو روش وجود ندارد. البته روش غیرجراحی نسبت به روش جراحی، عوارض بیشتری را دارا بوده است. نتیجهگیری: با توجه به امتیازات داده شده توسط سیستم AOFAS و تصاویر رادیوگرافی، در سه ماههی نخست، روش ترمیم جراحی شکستگیهای جابجا شدهی درون مفصلی پاشنهی پا در مقایسه با روش غیر جراحی، حتی درمورد افراد حاذق، از نتایج بهتری برخوردار بوده است. در ماههای بین ۶ تا ۱۲، نتایج دو روش مشابه یکدیگر هستند.